کاش بوسه های عاشقانه من
از همین دور و دیر
از همین فاصله
از همین جا
آرام چون پرستوی مهاجر
بر سر شانه های تو مینشست
و آرام , آرام تو را میبوسید
و جا میکرد خودش را
در کنجِ دنجِ دلت
جایی که فقط من باشم تو
یک خلوت آرام
تا آرام گیرد
دلم,جان دلم.
م.ستوده ( 10:07 صبح جمعه 7 آذر 93)
درباره این سایت